Kulturva – Fomo Sapiens [PL]

Tytuł sam w sobie jest oksymoronem i tezą. Zestawia „Sapiens” – rozumny, wiedzący, byt zdefiniowany przez samoświadomość i mądrość – z „FOMO” (Fear Of Missing Out), czyli stanem patologicznego lęku definiowanego przez zewnętrze, przez to, co nas omija.

To jest portret gatunku w momencie przesilenia. Homo sapiens przestał być centrum. Został zastąpiony przez FOMO Sapiens – człowieka, którego istnienie nie jest już definiowane przez to, kim jest (bycie), ale przez to, w czym uczestniczy (bywanie).

Analiza okładki.

Grafika przedstawia renesansowy ideał człowieka – symbol oświecenia, rozumu i kontroli nad materią. Ten ideał tonie.

Tonie on jednak nie w wodzie, lecz w hiperrealnym chaosie (w sensie Baudrillardowskim). Jest zanurzony w potoku symboli, które sam stworzył: helisy DNA, wzory chemiczne, probówki (nauka), ale też czaszki (śmiertelność) i cyfrowy szum (informacja). Jednocześnie próbuje sięgnąć szczytu (ATH) na wykresie przedstawiającym kurs memecoina. Próbuje wyswobodzić się sięgając po finansowe wyzwolenie od kieratu życia bez perspektyw.

To jest klucz: człowiek tonie we własnych osiągnięciach, jednocześnie nie pozwala się zatopić sięgając po więcej. Nauka i technologia, które miały go wyzwolić, stały się przytłaczającym, niezrozumiałym potokiem danych.

Gest rozpaczy czy pożądania?

Postać desperacko wyciąga rękę. W klasycznym ujęciu byłby to gest sięgania po transcendencję, po Boga, po prawdę. W kontekście „FOMO SAPIENS” ten gest ulega degradacji. To już nie jest sięganie po sens, ale po jeszcze więcej. To spazmatyczny odruch, by złapać kolejny bodziec, następną notyfikację, jeszcze jeden fragment informacji – w panicznym lęku, że to właśnie ten fragment nada reszcie znaczenie.

Filozofia „FOMO Sapiens”:

1. Lęk Kierkegaarda: Søren Kierkegaard opisywał egzystencjalny lęk jako „zawrót głowy wolności”. Mamy nieskończone możliwości, co prowadzi do paraliżu. „FOMO Sapiens” to człowiek, który żyje w permanentnym zawrocie głowy. Każdy scroll na telefonie to przepaść niezliczonych żyć, których nie przeżyje, imprez, na których nie był, i sukcesów, których nie osiągnął.
2. Akceleracja (Hartmut Rosa): Żyjemy w epoce „społecznej akceleracji”. Aby utrzymać swój status, musimy biec coraz szybciej. „FOMO Sapiens” to człowiek, który już nie biegnie – on tonie, próbując łapać przepływające obok strzępki informacji, by udowodnić, że wciąż jest w grze.

Podsumowanie:

Ten album to ścieżka dźwiękowa do stanu, w którym ilość informacji zabiła uznanie dla mądrości, która unika pośpiechu. To muzyka dla gatunku, który ma dostęp do całej wiedzy wszechświata, a jednocześnie czuje się bardziej zagubiony niż kiedykolwiek. To portret człowieka tonącego w nadmiarze, którego jedynym celem jest złapanie jeszcze jednego oddechu – jeszcze jednego bodźca.

„Kulturva Polish Special Forces” przedstawia studium nowego gatunku człowieka, który wyparł Homo sapiens. Oto „FOMO SAPIENS” – Człowiek Lękliwy. Istota zdefiniowana nie przez mądrość, ale przez patologiczny Strach Przed Przegapieniem Okazji (FOMO: Fear Of Missing Out).

„Wersja polska” to analiza naszej lokalnej mutacji. Naszej specyficznej, wschodnioeuropejskiej odmiany tej globalnej pandemii nerwic.